
سبک ابو ریحان بیرونى و سبک بو على سینا این است که سبک بو على سینا منطقىِ ارسطویى است ولى سبک ابو ریحان بیرونى بیشتر حسى و تجربى بوده است، با اینکه اینها معاصرِ هم و هر دو هم نابغه هستند. یک نفر سبکش عقلى است.
دیگرى سبکش نقلى است. بعضى اصلًا سبک عقلى هیچ ندارند، در همه مسائل اعتمادشان فقط به منقولات است؛ غیر از منقولات، دیگر به هیچ چیز اعتماد ندارند. مثلًا مرحوم مجلسى اگر طب هم بخواهد بنویسد، مىخواهد طبى بنویسد بر اساس منقولات؛ و چون تکیه اش روى منقولات است، خیلى اهمیت هم نمى دهد به صحیح و [سقیمش] یا لااقل در کتابهایش همه را جمع مى کند. اگر مى خواهد در سعد و نحس ایام هم بنویسد، باز به منقولات استناد مى کند. یکى سبکش منقول است، یکى سبکش معقول است، یکى سبکش حسى است، یکى سبکش استدلالى است، یکى سبکش به قول امروزیها دیالکتیکى است یعنى اشیاء را در جریان و حرکت مى بیند، یکى سبکش استاتیک است یعنى اصلًا حرکت را در نظام عالم دخالت نمى دهد.
(سیری در سیره نبوی در: مجموعه آثار: 16/52)